آدم های کم حرف ، آدم های جالبی هستند.
دلیلش هر چه باشد مهم نیست ، مهم جالب بودنشان است
که قابل مطالعه و تعمق هستند. آنان شخصیت های محوری
داستان ها ، نمایش ها و فیلم ها هستند.
محوری ترین آدم کم حرف ذهن من کسی است
که هیچ کس جز دوستان و اقوامش او را نمی شناسد.
او هیچ نامی ندارد...
(از متن کتاب درخت ها ایستاده سفر می کنند ، نوشته ی اردشیر رستمی )
مجتبی