حال ما خوب است ، ما شکر خدا ، بد نیستیم
زنده ایم اما ندانیم از کجا و کیستیم !
این شما چشمانتان سگ دارد و روح القدس
ما که عمری دل به دریا خورده اینجا زیستیم
با شما هم جام بودن عالمی دارد شگرف
پیش چشم ساقی مخمورتان ما چیستیم؟!
ما کجا ؟ آن قلب پر شور اهورایی کجا؟
پای سودای شما تا ناکجا می ایستیم
دوک چشمان شما هم زاویه با قلب ماست
عمری ای زیبای عاشق در خیالت ریستیم
ما پرستوهای رسوا روحمان آشفته است
ردمان اینجا و خود در عالم فانی ستیم...
تو در چشمم پر از ایهام هستی
قصیده یا غزل ، خوشنام هستی
گهی چون قاب یک تصویر مبهم
در اعماق دلم آرام هستی
قسم بر رخوت حال خرابم
شراب کهنه ای در جام هستی
زمانی با دل و جان هم قطاری
گهی جانا ! خود سرسام هستی
تو حالا با من و شعرم عجینی
همین فردا ولی بی نام هستی
صدایت جان بی زنگار دارد
تو قدمت داری و گلفام هستی
چو روح یک پرستوی مهاجر
گهی پایین و گه بر بام هستی
نت موسیقی ذهنم پریشان
تو با سازم عجب هم گام هستی..
چو آثار هنرهای تجسم
زمانی پخته گاهی خام هستی!
