"گیسوانم را به باد مشرق داده ام" با مقدمه ای از بانو "ناهید کبیری" توسط "نشر چلچله" منتشر خواهد شد...

 

" مجموعه شعر جدید " پرستو زارعی" با عنوان " گیسوانم را به باد مشرق داده ام"  با مقدمه ای از " ناهید کبیری" شاعر و داستان نویس معاصر نام آشنای ایران توسط " نشر چلچله" منتشر و راهی بازار کتاب خواهد شد.

روسری ، شعری زیبا از "پرستو زارعی"

 

روسری ام را به باد دادم

تا شعری عاشقانه شوم برای چشمانت

که نگاهت غزل است

چون کولی ها بر گیتارت زخمه بزن زخمه!

که در من رقص پروانه هاست..

روسری ام را به باد دادم

تا کردی وار برقصیم

بر یادها 

بر خاطره ها...

 

گیسوانم را نبافته ام ، شعری زیبا از "پرستو زارعی"

 

با خروس خوان صبح سرمه کشیده ام

چشمان خسته ی بی خواب را

گیسوانم را نبافته ام چون درخت انجیر

چرا که خسته ام از پیچک های آویخته از حصار

و سگ ها عو عو می کنند به افتابی که هنوز خمیازه می کشد

چمدان را با درخت نارنج رازی ست

چمدان را با گیسوانم رازی ست

با هزاران راه تاریک نرفته

هزاران راه دراز عنبر بوی

در سپیده دمان صبح با خروس خوانان

چشمانم را سرمه کشیده ام

از کجا تا کجا

از درخت انجیر تا ریحان های وحشی

اما گیسوانم را نبافته ام

تا هزاران راه برای فرار به چشمانت

برایم دست تکان دهد

بیا و از این اندوه جاودانه بگریزیم

باد شویم

فواره شویم

فرار شویم..

 

قسمتی از داستان "در میان زباله ها" از کتاب " لحظه های فیروزه ای" نوشته "پرستو زارعی"

 

...احساس خستگی می کردم. کمی با بی حوصلگی زباله هارو این طرف و آن طرف انداختم و تنها چیزی که نگاهم روجلب کرد یک گلدان سیاه بود با نوارهای سفیدی که دورتا دورش مثل مار پیچیده بود. از زیر لاشه ها آرام آرام بیرون کشیدمش. درست حس باستان شناس پیری رو داشتم که عمرش رو گذاشته برای پیدا کردن یک اثر به خصوص قدیمی! حس غریبی از جنس شادی توی رگهام چرخید. حس گمشده ای از گذشته و حال. احساس مه آلودی بین خاطره و رویا..بهت زده به گلدان سیاه جادویی خیره بودم که سنگینی نگاه کسی شونه هام رو لرزوند. دختر کولی روی بلندی ایستاده بود و زل زده بود به من! از اون فاصله شبیه فرشته ای بود که باد موهای بلند و سیاهش رو این طرف و آن طرف می کرد. ابری که ناگهان از راه رسید و جلوی آفتاب نشست زباله دونی رو به سرزمین مقدسی تبدیل کرد که انگار محل نزول وحی آسمانی بود! با شعاع های پراکنده ی آفتاب از پشت ابر و من پیامبری گلدان به دست...

با تو هیچ نخواهم گفت (پرستو زارعی)

 

 

تنها

با تو هیچ نخواهم گفت

که واژگان گنگند و بی ثمر

بر دیوار ترک خورده ی لبان شهر

و گفتن کورسوراهی ست گم!

در تاریکی نمناکی شور

و افسوس

با تو چه توانم گفت؟

که خاکستری ام و تلخ

در افق بوم چشمانت...

 

پرستو زارعی 

شعر_سپید

از مجموعه ی _ گیسوانم _ را _ به _ باد _ مشرق _ داده ام

 

مجموعه شعری جدید از "پرستو زارعی" در راه است

مجموعه شعری جدید از پرستو زارعی با عنوان " گیسوانم را به باد مشرق داده ام" در راه است. پیش از این دو مجموعه شعر کلاسیک و دو مجموعه داستان از این شاعر و داستان نویس منتشر و راهی بازار کتاب شده است.گفته می شود شعرهای این مجموعه در مکتب شعر سپید سروده شده است و اتمسفری روستایی و فولکلور دارد...

#منبع-رسا نیوز 

تصویر(پرستو زارعی-سیما رستگاران)

ناهید کبیری ، پرستو زارعی

بانو "ناهید کبیری" و "پرستو زارعی"

شعر خوانی زیبای "ناهید کبیری" در حضور  اهالی نام آشنای فرهنگ و هنر

عصر داستان " بانو ناهید کبیری و پرستو زارعی"

به پاس قلم "علی اشرف درویشیان" کمیسیون فرهنگی کانون نویسندگان ایران ، نشستی فرهنگی را در روز جمعه 1396/6/10 با حضور جمعی از اهالی فرهنگ و هنر ، برگزار کرد.
#ناهید کبیری
#پرستو زارعی

پرستوهای رسوا (غزلی زیبا از پرستو زارعی)

 

حال ما خوب است ، ما شکر خدا ، بد نیستیم

زنده ایم اما ندانیم از کجا و کیستیم !

 

این شما چشمانتان سگ دارد و روح القدس

ما که عمری دل به دریا خورده اینجا زیستیم

 

با شما هم جام بودن عالمی دارد شگرف

پیش چشم ساقی مخمورتان ما چیستیم؟!

 

ما کجا ؟ آن قلب پر شور اهورایی کجا؟

پای سودای شما تا ناکجا می ایستیم

 

دوک چشمان شما هم زاویه با قلب ماست

عمری ای زیبای عاشق در خیالت ریستیم

 

ما پرستوهای رسوا روحمان آشفته است

ردمان اینجا و خود در عالم فانی ستیم...

 

تو در چشمم ، غزلی از پرستو زارعی

 

تو در چشمم پر از ایهام هستی

قصیده یا غزل ، خوشنام هستی

 

گهی چون قاب یک تصویر مبهم

در اعماق دلم آرام هستی

 

قسم بر رخوت حال خرابم

شراب کهنه ای در جام هستی

 

زمانی با دل و جان هم قطاری

گهی جانا ! خود سرسام هستی

 

تو حالا با من و شعرم عجینی

همین فردا ولی بی نام هستی

 

صدایت جان بی زنگار دارد

تو قدمت داری و گلفام هستی

 

چو روح یک پرستوی مهاجر

گهی پایین و گه بر بام هستی

 

نت موسیقی ذهنم پریشان

تو با سازم عجب هم گام هستی..

 

چو آثار هنرهای تجسم

زمانی پخته گاهی خام هستی!